Ruszyła czwarta edycja programu „Być jak Ignacy”, a wraz z nim zajęcia naszego koła naukowego „Ignacemik – trochę fizyk, trochę chemik”. W tegorocznej edycji będziemy odkrywać tajemnice nauki, cofając się do czasów wybitnych polskich naukowców i wynalazców. Pierwszą bohaterką jest Stanisława Adamowiczowa - lekarka i specjalistka zdrowia publicznego. Drugim naukowcem jest Jan Czochralski - odkrywca metody pomiaru szybkości krystalizacji metali, jego metoda przyczyniła się do powstania mikroprocesorów. Trzecia postać to Mieczysław Bekker - twórca łazika księżycowego wykorzystywanego w misjach Apollo 15, 16 i 17. Czwarty naukowiec to Józef Hofmann, wybitny pianista, kompozytor i wynalazca, autor ponad 70 wynalazków! Każdemu z naukowców poświęcamy jeden blok tematyczny złożony z cyklu czterogodzinnych zajęć. Dodatkowo postaramy się poruszyć wiele innych ciekawych dla naszych uczniów zagadnień. Opiekunami koła naukowego kolejny już rok są p. Anna Moskwa i p. Barbara Walczak.
- Szczegóły
- Odsłony: 1332
Czy wiesz, że:
Jan Czochralski urodził się w Kcyni w 1885 roku i był ósmym z dziesięciorga dzieci Franciszka Czochralskiego i Marty
z Suchomskich. Jego ojciec zajmował się rzemiosłem i prowadził swój zakład stolarski.
W poszukiwaniu pracy w 1904 roku wyjechał do Berlina, gdzie pracował jako aptekarz.
Jan otrzymał propozycję pracy u Henry’ego Forda, założyciela imperium motoryzacyjnego, z której zrezygnował.
Miał podwójne obywatelstwo, polskie i niemieckie, z którego powodu był oskarżony o kolaborację
z okupantem.
Jest prawdopodobnie najczęściej cytowanym polskim naukowcem. Jego dorobek stanowi ponad
120 publikacji naukowych.
Miał również talent do prowadzenia biznesu. Po powrocie do rodzinnej Kcyni otworzył tam Zakłady Chemiczne „Bion”, w których produkowano wyroby kosmetyczne i drogeryjne.
Poza nauką pasjonował się także pisaniem wierszy, a część z jego prac została wydana.
Zasłynął przede wszystkim z dwóch wynalazków. Pierwszym z nich była metoda krystalizacji metali, dzięki której produkowane są urządzenia elektryczne. Drugim był metal B, wykorzystywany
w kolejnictwie do lat 60 XX wieku.
Uchwałą Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej rok 2013 został ustanowiony rokiem Jana Czochralskiego. Z tej okazji przygotowano wiele wydarzeń, które miały przywrócić pamięć o wybitnym naukowcu.
Nasz zespół, okrojony chwilami sezonem chorobowym, zakończył zajęcia mające na celu poznanie sylwetki Jana Czochralskiego. Już od pierwszego spotkania uczniowie wykazali się ogromnym zainteresowaniem
i kreatywnością. Przygotowując roztwory do krystalizacji soli, okazali się niezwykle dociekliwą grupą – padło wiele pytań, na które postanowiliśmy „odpowiedzieć” wykonując doświadczenia. Uczniowie sporządzili przeróżne roztwory (nasycone i nienasycone), wykorzystali różne rodzaje soli, sprawdzili również, czy barwnik dodany do roztworu sprawi, że kryształy wyjdą kolorowe. Z zainteresowaniem obserwowali
w kolejne dni zmiany zachodzące w roztworach. Po powrocie z przerwy świątecznej czekały na Nich przeróżnie uformowane kryształy. Porównaniom nie było końca…Proste doświadczenie okazało się bardzo pouczające, rozwijające ciekawość, pokazało że warto stawiać pytania i szukać na nie odpowiedzi.
Cały cykl zajęć był bardzo interesujący, zwłaszcza że grupa liczy sporo chłopców (a to co wiąże się
z komputerami czy innymi sprzętami jest u Nich na topie). Podsumowaniem zajęć była gra edukacyjna, sprawdzająca informacje związane z naszym naukowcem, ale również stawiająca przed uczestnikami ciekawe wyzwania. Były one fajną odskocznią od naukowej części, a całość sprawiła że uczniowie chętni się bawili. W pewnym momencie nawet celowo zaczęli oddalać się od pola mety, żeby gra trwała dłużej.
- Szczegóły
- Odsłony: 1062
Urodziła się na Łotwie, 21 maja 1888 roku, jako Stanisława Piekarska. Wychowała się
w polskiej rodzinie o tradycjach patriotycznych. Ukończyła w Sankt Petersburgu Wyższe Kursy Nauk Przyrodniczych oraz 4 lata medycyny.
Przewodniczyła Światowej Federacji Kobiet z Wyższym Wykształceniem. Należała również do Polskiego Towarzystwa Statystycznego, Polskiego Instytutu Badań Zagadnień Ludnościowych oraz Międzynarodowej Unii Naukowego Badania Zagadnień Ludnościowych.
Współpracowała z największymi przedstawicielami polskiej medycyny. Była współautorką wielu książek o higienie i epidemiologii, np. podręczników „Higiena ogólna” i „Podręcznik kontrolera sanitarnego”. Badała również zagadnienie alkoholizmu wśród dzieci.
Była redaktorką Przeglądu Epidemiologicznego. Odpowiadała za jego pierwsze wydanie w 1920 roku. Kwartalnik wychodzi do dzisiaj. Można w nim znaleźć artykuły związane przede wszystkim z zapobieganiem, zwalczaniem i leczeniem chorób zakaźnych.
Pracowała w Państwowym Instytucie Higieny. Była zatrudniona również w Sekcji Higieny Ligi Narodów, w Oddziale Statystyki i Epidemiologii Państwowej Szkoły Higieny oraz w Zakładzie Higieny Szkolnej PZH.
Była lekarzem – społecznikiem. Chciała, żeby wszyscy ludzie mieli lepsze warunki do leczenia się i lepszy dostęp do wiedzy o chorobach. Odpowiadała za tworzenie szkół higieny i katedr higieny na polskich i zagranicznych uniwersytetach.
Spisywała informacje o zachorowaniach na choroby zakaźne w największych polskich miastach i prowadziła na ten temat statystyki.
Odwiedzała zagraniczne państwa i zbierała doświadczenia na temat epidemii i chorób zakaźnych, była między innymi w Niemczech, Rosji i Kanadzie.
Oprócz życia i dorobku Stanisławy Adamowiczowej, nasi uczniowie w czasie zajęć koła naukowego poznali wiele ważnych i interesujących zagadnień. Dowiedzieli się czym są drobnoustroje, skąd biorą się choroby i jak im zapobiegać. Poznali podstawowe zasady higieny oraz problemy jakie mieli z jej utrzymaniem nasi przodkowie. Poruszyliśmy również zagadnienia związane z odpornością, zdrowym stylem życia i racjonalnym odżywianiem. Uczestnicy koła mieli okazję nauczyć się posługiwania prostymi przedmiotami używanymi w gabinetach lekarskich (m.in. stetoskopem, termometrem elektronicznym i ciśnieniomierzem).
